Dag 9: 17-09-2015 Eerste dag trektocht door jungle
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
17 September 2015 | Myanmar, Pindale
Om 8 uur vertrokken we. Eerst stoppen we bij een houten klooster waar jonge monniken in de in de leer zijn. De binnenkant is prachtig met goud versierd. Ernaast ligt nog een klooster met een gouden toren. De reis gaat weer verder langs het meer. Geregeld loopt er een kudde koeien langs de kant van de weg. De bus gaat steeds meer bergop. Kijk je links dan zie je de wijdse groene omgeving met bergen in de verte. De weggetjes zijn maar smal. De landbouwgronden in deze omgeving hebben een bruin rode kleur. Het moet haast wel dat de grond hier heel vruchtbaar is. Er groeien hier tal van gewassen. Waaronder kolen en mais. De mais wordt hier vooral als veevoer gebruikt.
Een ossekar die als ploeg dient zien we op land lopen. Verderop zie ik iemand kolen van het land opstapelen in een open vrachtauto. Een man loopt met 2 grote manden gevuld met groenten op zijn nek en koeien grazen in de heuvels tussen de cactussen. Dit zijn zomaar dingen die je onderweg ziet.
We komen het plaatsje Pindaya binnen waar ons hotel "Golden cave" zich bevindt. Even een kwartiertje uitrusten en dan vertrekken we voor de 4,5 a 5 uur durende trektocht. In een van de eerste dorpjes die we tegen komen zien we mango en avocado bomen. De tocht gaat door de jungle praktisch alleen maar bergopwaards. De omgeving is echt schitterend. Hoog in de bergen zien we een stupa met goud bedekt op rots. We lopen door authentieke dorpjes waar het echte leven van de gemiddelde Birmees zichtbaar is. We passeren velden met een soort tabaksbladeren. Mais of thee ligt soms bij huizen op matten te drogen in de zon. Langs de kant van de weg staan kindjes naar ons te zwaaien. Af en toe hebben we even een rustpunt. Vrouwen die voor mij lopen, dragen manden met gember op hun rug.
De tocht gaat verder bergopwaards. Ieder van ons bepaalt zijn eigen tempo om te lopen. Ik loop straf door omdat dat tempo mij het beste ligt om de top te bereiken. Op een gegeven moment loop ik achter vier vrouwen met rieten manden op hun rug. Ze stoppen even bij een drinkplaats. In grote potten met een deksel erop zit vers drinkwater. Ze drinken eruit en lopen weer verder. Ik wacht even op de groep terwijl ik van het uitzicht geniet. We lopen weer verder en zien theevelden liggen in het dal.
Net voor we de lunchplaats bereiken, bleek dat niet iedereen meer in staat was om verder te lopen. De tocht wad duidelijk te zwaar voor sommigen. We hadden ook geen eten bij voor onderweg. De meeste hebben toch nog lopend de lunchplek bereikt. En voor diegene die niet meer konden klimmen is een scooter aangehouden die onderweg was naar boven. Een van de 'dragers' van de rugzakken heeft toen een paar mensen, één voor één, achterop genomen en maar de lunchplek gebracht. Gelukkig voor hen hebben we het zwaarste deel nu gehad!
De lunch was bij een lokale familie die in de bergen leeft. Zij hebben heerlijk voor ons een warme maaltijd bereid bestaande uit verschillende lokale gerechten. Buiten aan lage tafeltjes hebben we er echt van genoten.
De trektocht gaat weer verder..... weliswaar is het zwaarste gedeelte klimmend achter de rug, ook het tweede gedeelte was lastig lopen. Door de regen die eerder gevallen was, waren de paden vaak onbegaanbaar. We moesten over keien lopen tussen de kleiachtige modder op de paden. Soms ging het fout en dan zat je schoen echt helemaal in de klei vast. Tja.... we zagen er niet echt meer uit na deze eerste dag van de trektocht. Maar we hebben zeker genoten van alles wat we onderweg tegenkwamen.
Rond 17.30u kwam het einde van de eerste dag van de trektocht in zicht. We zijn op een hoogte van 1780 meter aangekomen en lopen een aantal trappen omhoog en komen bij het klooster aan waar we vannacht overnachten. Tegenover het klooster staat een schooltje. Kinderen zijn buiten aan het spelen en zwaaien vriendelijk naar ons. Rechts van het klooster is boven de slaapzaal en links is een plaggenhut, dat is de ruimte waar we om 19u gaan eten. Boven in de slaapzaal zijn de mensen voor ons al de slaapplaatsen gereed te maken. Riete matjes worden neergelegd naast elkaar tegen de muur. Op de matjes wordt een deken en een kussen gelegd. Wil je extra dekens of een laken, dan kun je dat uit de kast tegen de muur pakken. Deze zit vol met beddengoed. Nadat ieder zijn slaapplek heeft bepaald, nemen we buiten op het balkon plaats om van het uitzicht te genieten. Een lekker biertje is na zo'n dag wel welkom! Ze hebben maar een paar flessen bier op voorraad, dus we hebben het bier met z'n allen gedeeld. Voor ons zien we ineens een prachtige regenboog verschijnen. Eerst een stukje en later breekt ie zelfs helemaal door. Echt mooi om zo te zien tussen de bergen. Inmiddels is het bijna 18u. en begint het buiten al beetje donker te worden. We nemen even plaats op ons bedje om wat uit te rusten. Iedereen was met zijn zaklamp bezig om bij te schijnen. Er hingen wel een paar lampen, maar de lichtschakelaar had nog niemand ontdekt. In het midden van de kamer zag ik toen een knippertje hangen wat het licht bleek te zijn. Het was net wat fijn om iets meer licht te hebben! Af en toe zwakte de felheid van het licht wat af. Leek wel of deze lampen ook hun stroomtoevoer via een accu hebben. Voor de liefhebbers die wilde douchen... dan kon buiten, maar alleen met koud water.
Om 19u gingen we met ons zaklampje naar beneden en trokken onze schoenen aan om naar het huisje te lopen waar het avondeten bereid wordt. We doen onze schoenen weer uit en nemen zittend op de grond plaats op de rieten matjes waar lage tafeltjes gedekt zijn. Zelfs met een kaarsje brandend op tafel!. Als eerste wordt een lekker bakje soep geserveerd gevolgd door een viertal schaaltjes met verschillende gerechtjes. De koks hebben prima voor ons gezorgd!. Al het eten werd vers bereid in het keukentje naast je tafeltjes. Toen wij klaar waren met het eten, gingen de mensen die al de hele dag bij ons zijn samen van de hun maaltijd genieten.
Het is bijna 20.30u we worden verwacht in het klooster. Jonge monniken, ik denk een jaar op 8, zitten samen de grond The Powerrangers op een klein tv'tje, aangesloten op een accu te kijken. Ik neem naast hen op de houten vloer ook plaats. Achter mij gaan ook twee vrouwen zittennemen. Lachend kijken de monikken mij aan. Ik laat hun wat foto's op mijn telefoon zien van vandaag. Gelijk is hun aandacht verplaatst van tv naar mobiel. Ze kijken aandachtig en lachend naar de voor hen herkenbare plaatjes. Ik leg mijn telefoon op de grond en ze gaan met hun vingertjes zelf foto's zoeken en in- en uitzoomen. Ze vinden het veel leuker om met dat ding te spelen, dan verder naar de foto's te kijken, haha.
Buiten vóór de ingang van het klooster zijn mensen muziek aan het maken. Het is nu wachten tot de vrouwen in lokale klederdracht een dansje komen opvoeren. We nemen buiten op de trap plaats. Deze fungeert nu even als tribune. De dames dansen hun lokale dans onder begeleiding van de muziekinstrumenten. Naast mij komen de 3 monniken zitten en lachend en klappend genieten ze van deze voorstelling. Later komen ze ook nog even binnen in het klooster om een korte voorstelling te geven. Het was mooi om te zien! Het is inmiddels 21.30u en iedereen is wel toe aan zijn bedje. Eerst nog even tanden gaan poetsen! In het hokje waar dat kan staat een volle bak met water. Met een beker vul ik wat water uit die bak. Dat kun je gebruiken om je mond te spoelen na het tanden poetsen. Je mag beslist niet jezelf wassen of je mond uit spoelen in dat water. Dat water in die bak moet immers schoon blijven. Daarna nog even het toilet opzoeken... nouja.. ergens achter een muurtje de behoefte doen dan.
Eindelijk daar liggen we dan! Met z'n allen in de slaapruimte op ons rieten matje met dekens in het pikkedonker. Buiten begint het hard te waaien en later ook te regenen. Ramen en deuren klapperen door de wind open en dicht. Maar uiteindelijk is het gelukt om te slapen.
Een ossekar die als ploeg dient zien we op land lopen. Verderop zie ik iemand kolen van het land opstapelen in een open vrachtauto. Een man loopt met 2 grote manden gevuld met groenten op zijn nek en koeien grazen in de heuvels tussen de cactussen. Dit zijn zomaar dingen die je onderweg ziet.
We komen het plaatsje Pindaya binnen waar ons hotel "Golden cave" zich bevindt. Even een kwartiertje uitrusten en dan vertrekken we voor de 4,5 a 5 uur durende trektocht. In een van de eerste dorpjes die we tegen komen zien we mango en avocado bomen. De tocht gaat door de jungle praktisch alleen maar bergopwaards. De omgeving is echt schitterend. Hoog in de bergen zien we een stupa met goud bedekt op rots. We lopen door authentieke dorpjes waar het echte leven van de gemiddelde Birmees zichtbaar is. We passeren velden met een soort tabaksbladeren. Mais of thee ligt soms bij huizen op matten te drogen in de zon. Langs de kant van de weg staan kindjes naar ons te zwaaien. Af en toe hebben we even een rustpunt. Vrouwen die voor mij lopen, dragen manden met gember op hun rug.
De tocht gaat verder bergopwaards. Ieder van ons bepaalt zijn eigen tempo om te lopen. Ik loop straf door omdat dat tempo mij het beste ligt om de top te bereiken. Op een gegeven moment loop ik achter vier vrouwen met rieten manden op hun rug. Ze stoppen even bij een drinkplaats. In grote potten met een deksel erop zit vers drinkwater. Ze drinken eruit en lopen weer verder. Ik wacht even op de groep terwijl ik van het uitzicht geniet. We lopen weer verder en zien theevelden liggen in het dal.
Net voor we de lunchplaats bereiken, bleek dat niet iedereen meer in staat was om verder te lopen. De tocht wad duidelijk te zwaar voor sommigen. We hadden ook geen eten bij voor onderweg. De meeste hebben toch nog lopend de lunchplek bereikt. En voor diegene die niet meer konden klimmen is een scooter aangehouden die onderweg was naar boven. Een van de 'dragers' van de rugzakken heeft toen een paar mensen, één voor één, achterop genomen en maar de lunchplek gebracht. Gelukkig voor hen hebben we het zwaarste deel nu gehad!
De lunch was bij een lokale familie die in de bergen leeft. Zij hebben heerlijk voor ons een warme maaltijd bereid bestaande uit verschillende lokale gerechten. Buiten aan lage tafeltjes hebben we er echt van genoten.
De trektocht gaat weer verder..... weliswaar is het zwaarste gedeelte klimmend achter de rug, ook het tweede gedeelte was lastig lopen. Door de regen die eerder gevallen was, waren de paden vaak onbegaanbaar. We moesten over keien lopen tussen de kleiachtige modder op de paden. Soms ging het fout en dan zat je schoen echt helemaal in de klei vast. Tja.... we zagen er niet echt meer uit na deze eerste dag van de trektocht. Maar we hebben zeker genoten van alles wat we onderweg tegenkwamen.
Rond 17.30u kwam het einde van de eerste dag van de trektocht in zicht. We zijn op een hoogte van 1780 meter aangekomen en lopen een aantal trappen omhoog en komen bij het klooster aan waar we vannacht overnachten. Tegenover het klooster staat een schooltje. Kinderen zijn buiten aan het spelen en zwaaien vriendelijk naar ons. Rechts van het klooster is boven de slaapzaal en links is een plaggenhut, dat is de ruimte waar we om 19u gaan eten. Boven in de slaapzaal zijn de mensen voor ons al de slaapplaatsen gereed te maken. Riete matjes worden neergelegd naast elkaar tegen de muur. Op de matjes wordt een deken en een kussen gelegd. Wil je extra dekens of een laken, dan kun je dat uit de kast tegen de muur pakken. Deze zit vol met beddengoed. Nadat ieder zijn slaapplek heeft bepaald, nemen we buiten op het balkon plaats om van het uitzicht te genieten. Een lekker biertje is na zo'n dag wel welkom! Ze hebben maar een paar flessen bier op voorraad, dus we hebben het bier met z'n allen gedeeld. Voor ons zien we ineens een prachtige regenboog verschijnen. Eerst een stukje en later breekt ie zelfs helemaal door. Echt mooi om zo te zien tussen de bergen. Inmiddels is het bijna 18u. en begint het buiten al beetje donker te worden. We nemen even plaats op ons bedje om wat uit te rusten. Iedereen was met zijn zaklamp bezig om bij te schijnen. Er hingen wel een paar lampen, maar de lichtschakelaar had nog niemand ontdekt. In het midden van de kamer zag ik toen een knippertje hangen wat het licht bleek te zijn. Het was net wat fijn om iets meer licht te hebben! Af en toe zwakte de felheid van het licht wat af. Leek wel of deze lampen ook hun stroomtoevoer via een accu hebben. Voor de liefhebbers die wilde douchen... dan kon buiten, maar alleen met koud water.
Om 19u gingen we met ons zaklampje naar beneden en trokken onze schoenen aan om naar het huisje te lopen waar het avondeten bereid wordt. We doen onze schoenen weer uit en nemen zittend op de grond plaats op de rieten matjes waar lage tafeltjes gedekt zijn. Zelfs met een kaarsje brandend op tafel!. Als eerste wordt een lekker bakje soep geserveerd gevolgd door een viertal schaaltjes met verschillende gerechtjes. De koks hebben prima voor ons gezorgd!. Al het eten werd vers bereid in het keukentje naast je tafeltjes. Toen wij klaar waren met het eten, gingen de mensen die al de hele dag bij ons zijn samen van de hun maaltijd genieten.
Het is bijna 20.30u we worden verwacht in het klooster. Jonge monniken, ik denk een jaar op 8, zitten samen de grond The Powerrangers op een klein tv'tje, aangesloten op een accu te kijken. Ik neem naast hen op de houten vloer ook plaats. Achter mij gaan ook twee vrouwen zittennemen. Lachend kijken de monikken mij aan. Ik laat hun wat foto's op mijn telefoon zien van vandaag. Gelijk is hun aandacht verplaatst van tv naar mobiel. Ze kijken aandachtig en lachend naar de voor hen herkenbare plaatjes. Ik leg mijn telefoon op de grond en ze gaan met hun vingertjes zelf foto's zoeken en in- en uitzoomen. Ze vinden het veel leuker om met dat ding te spelen, dan verder naar de foto's te kijken, haha.
Buiten vóór de ingang van het klooster zijn mensen muziek aan het maken. Het is nu wachten tot de vrouwen in lokale klederdracht een dansje komen opvoeren. We nemen buiten op de trap plaats. Deze fungeert nu even als tribune. De dames dansen hun lokale dans onder begeleiding van de muziekinstrumenten. Naast mij komen de 3 monniken zitten en lachend en klappend genieten ze van deze voorstelling. Later komen ze ook nog even binnen in het klooster om een korte voorstelling te geven. Het was mooi om te zien! Het is inmiddels 21.30u en iedereen is wel toe aan zijn bedje. Eerst nog even tanden gaan poetsen! In het hokje waar dat kan staat een volle bak met water. Met een beker vul ik wat water uit die bak. Dat kun je gebruiken om je mond te spoelen na het tanden poetsen. Je mag beslist niet jezelf wassen of je mond uit spoelen in dat water. Dat water in die bak moet immers schoon blijven. Daarna nog even het toilet opzoeken... nouja.. ergens achter een muurtje de behoefte doen dan.
Eindelijk daar liggen we dan! Met z'n allen in de slaapruimte op ons rieten matje met dekens in het pikkedonker. Buiten begint het hard te waaien en later ook te regenen. Ramen en deuren klapperen door de wind open en dicht. Maar uiteindelijk is het gelukt om te slapen.
