Op weg naar Siem Reap

Op weg naar de tempels in Angkor! Na uitgezwaaid te zijn door de hele hotelstaf zijn we vertrokken naar Siem Reap. De afstand tussen Phnom Penh en Siem Reap is 314 km. Vanavond komen we daar aan.

Links en rechts van de weg zien we hele stukken land, zover we kunnen kijken, onder water staan. Een tijd geleden waren hier grote overstromingen geweest, waardoor rivieren ver buiten de oevers zijn getreden. Gelukkig is het waterpeil stilletjes aan weer aan het zakken. Het is nog vroeg in de ochtend, 9 uur. Rechts van de weg passeren we een veld vol met bloeiende lotusbloemen. Niet veel later maken we een stop bij een marktje waar je gefrituurde vogelspinnen, kikkers of krekels kan proeven. Nou aan mij niet besteed!

Afgelopen dagen heb ik weer wat van de Khmertaal geleerd...
Hello= sour sdey
Polite word for hello = joub reab sur
Bye= lear hery
How are you?= sok sab by chear te?
Cheers= jol muy

In regen periode wordt het Ton Lé Sap meer wel drie maal zo groot. Vanuit Himalaya komt in het regenseizoen het overtollige water in dit meer terecht. Het meer wordt aan twee zijden gevoed door water. Echter dit geeft problemen voor de drinkwatervoorziening. Aan de ene zij komt er namelijk zout water binnen en aan de andere zijde zoetwater.

Leuk weetje.... De Mekong rivier heet eigenlijk helemaal niet zo! Hij heet eigenlijk de Khong. In het Thais betekent Mè (moeder) en Khong (rivier). Vanuit Europa kennen we de rivier echter als Mekong.

In Vietnam noemen ze de Mekong delta ook weer anders: Ku long. Net als je in het noorden van Vietnam de Ha long bay hebt.

We bezoeken een Cham-village. De minderheid die hier woont is Moslim en spreekt ook Arabisch en de meeste vrouwen hier dragen een hoofddoek en sommige dragen nog traditionele kleding. Er is zelfs een moskee in het dorp. Het Cham-rijk is van oorsprong ontstaan honderden jaren vòòr het Angkor-tijdperk. De mensen die hier leven stammen daar van af.

Er rijdt een grote wagen voorbij met allemaal potten eraan hangend. Aan de kant van weg is een oude vrouw bananen aan het bakken op het vuur. Bijna alle huizen zijn hier op palen gebouwd. Onder zitten de mensen in de schaduw te koken of te liggen in een hangmat. Tussen de huizen zijn de rijstvelden weer te vinden.

Via het plaatsje Kampong Thum komen we aan bij het lunchadres en bij het Sambor tempelcomplex uit de 6e tot 8e eeuw. Pre-Angkor dus. Op de hobbelige en stoffige weg daarheen komen we langs cashewnoot plantages. Cashewnoten groeien onderaan een vrucht die op een paprika lijkt. De vrucht zelf kun je eten, maar men doet er hier niks mee. Als er geoogst wordt, worden dus alle vruchten geplukt en wordt het nootje eraf gehaald. Per boom komen maar een paar vruchten. Het nootje moet vervolgens ook nog van de schil ontdaan worden. Als je dit zo hoort, dan snap je wel waarom cashewnoten relatief zo duur zijn.

Aan de buitenkant van een van de tepels op het tempelcomplex zien we nog de kogelgaten uit 1987, toen de Khmer-rouge hier oorlog voerde. Er staan vele oude tempels hier verspreid in een bosrijke omgeving. Bij sommige zijn bomenwortels vergroeid tussen de zandstenen. We kunnen nog de restanten van de verdedigingsmuur zien liggen. Kinderen die sjaaltjes voor een dollar verkopen, lopen achter je aan met een tasje vol sjaals. "Hello mister handsome"... zeggen ze dan. :p

Het ritje gaat weer verder over een redelijk goede weg richting Siem Reap. Het is inmiddels 17u geweest. Kinderen fietsen achter elkaar van school naar huis. Ossenwagens gevuld met goederen rijden we voorbij. Soms lopen de koeien of kippen op de weg en rijden we iets zachter. De zon reeds onder gegaan. Je komt soms de vreemdste dingen op de weg tegen. Zoals een jongen op een motorfiets en voor op het stuur een fiets hangend ondersteboven. Of kleine wagentjes overladen met veel teveel hoog opgestapelde zakken rijst. Waarbij je je af vraagt, wanneer zal het eraf donderen...

Siem Reap betekent "Verovering op Thailand". Siem = Siam = Thailand.

Na aankomst in het hotel nog lekker "Belgisch" gegeten bij The Red Piano. Hetzelfde restaurant we verleden jaar gegeten hebben. Nadien nog even in het bij Las Vegas-achtige centrum, The Pubstreet gelopen. Net voor het hotel liepen we langs een pool-café. Binnen stonden alle motorbikes geparkeerd en daaromheen stonden de pooltafels!