Siem Reap, de aanlegplaats van Angkor Wat!
Door: Niels
Blijf op de hoogte en volg Niels
31 Oktober 2012 | Cambodja, Khett Batdambang
Vandaag zouden we om 7.30 uur vertrekken, echter er was een probleempje. De bellboy had per ongeluk een rugzak van een van de mensen van onze groep in de verkeerde bus geladen. Nu moesten we die bus die al kwartiertje op weg was, terug laten komen. Ach ja kan gebeuren hier in Azië:). Met half uurtje vertraging vertrekken we dan naar Siem Reap. Hier zullen we 4 nachten verblijven.
Eerst rijden we 2 uurtjes richting de Thaise grens naar het plaatsje Sisapon, dat ligt 30 km van de Thaise grens af. We rijden nog geen half uurtje en we zien een grijs wolkendek op ons afkomen. Het is regenseizoen! Daar maken we, gelukkig in de bus, nu kennis mee.
Om 10 uur zijn we dan in Sisapon. Hier stoppen we even kleine 10 minuutjes. In een supermarktje valt ons oog op de originele LU koekjes met dat chocoladelaagje. Die wilde we wel hebben!:)
Vanmiddag zijn we om 12.30 uur in Siem Reap aangekomen. Het is een stad met 500.000 inwoners. Ooit... hebben hier meer dan 1 miljoen mensen gewoond. om 13 uur staan de tuk tuk's voor ons klaar om ons naar de Banteay Srei Temple te brengen. Deze tempel is onderdeel van het Angkor Wat tempelcomplex en ligt op een uurtje rijden van de stad
Angkor is de grootste tempel ter de wereld. Honderden jaren geleden was Angkor de hoofdstad van het Khmer-rijk dat zicht uitstrekte over delen van Vietnam, Thailand en Laos. De naam betekent in het Khmer “Heilige stad”. Tempels zoals Angkor zijn gemaakt van lateriet. Dat is een harde steensoort. Er werd dan zandsteen tegenaan gezet, zodat men er sculpturen uit kon bewerken.
De regen is inmiddels weer over en de zon is uitbundig terug gekeerd. De route gaat weer door de groene rijstvelden verder. Net als gisteren, kom je ook vandaag weer van alles onderweg tegen! Een brommer met 3 varkens achterop, een jongetje dat 2 koeien langs de weg vooruit trekt, een klein karretje met wel 20 kinderen op weg naar school voortgetrokken door een brommer, een vrachtwagen waar wel 10 kinderen boven op het dak van de truck zitten, vissers die langs de weg in het water een visnet spannen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Weer een weetje..... langs de weg staan electriciteitspalen en halfweg de paal hangt er een aluminium of plastic plaatje er omheen. Maar waarom...? Wel nu dat is om te voorkomen dat allerlei ongedierte, zoals hagedissen en slangen de paal in klimmen en voor kortsluiting zorgen en hele dorpen zonder stroom zetten. Die dieren kunnen namelijk niet tegen gladde ondergrond omhoog komen.
Vroeger, tot 4 jaar geleden nog was deze weg van Siem Reap de slechtste weg van Cambodja. Je deed hier toen 8 tot 9 uur over om op de ongeasfalteerde weg de bestemming te bereiken. Nu rijden we over de nieuwe weg en zijn we er binnen 2 uur. Thailand heeft ook mee betaald aan de totstandkoming van de weg. De meeste mensen die Angkor Wat bezoeken, komen binnen via Thailand en volgen deze weg. Voor het toerisme is dit dus een hele goede verbetering.
De naam Siem Reap komt van Siam, dat is de benaming voor Thailand. En Reap betekent "verslagen". Dus "Thailand verslagen". Vroeger is dit gedeelte tot Angkor grondgebied van Thailand geweest. Maar de Cambodjanen hebben terug gevochten voor hun land. Vandaar de naam.
Om 11.30 waren we in het hotel. Hebben we mooi de tijd om nog te lunchen in het hotel. Want om 13 uur staan de tuk tuk's klaar ons naar Banteay Srei Temple te brengen. 12 uur zaten we aan tafel en gaven de bestelling door. Pas 70 minuten later kwam de pizza, die niet eens warm was, laat staan lekker. Betalen konden we ook niet, want er is geen wisselgeld. Dit is helaas het slechtste hotel van de reis.
Maar goed, terug naar de dag vandaag..... Het regent! En niet zo weinig ook, komt met bakken uit de lucht. De chauffeur heeft de plastic raampjes naar beneden gerold, zodat we toch nog droog zitten. Na een rit van 30 km komen we uiteindelijk aan bij de tempel.
De eerste van de 3 tempels (Banteay Srei Temple) die we nu een bezoek brengen is gebouwd in de 10e eeuw en ligt verscholen tussen de groene rijstvelden. Pas in 1860 is het herontdekt door een Fransman. Je kon gewoon door de tempel zelf beetje lopen. Het is eigenlijk een ruïne, want de tempel wordt niet meer gebruikt als zodanig. Maar het is prachtig om door zo’n bouwwerk te lopen en je te realiseren hoe het vroeger er dan uitgezien moest hebben. Er staan nog behoorlijk wat delen overeind, maar ook veel is helaas beschadigd en sommige beelden en ornamenten liggen een stukje verderop met een kaartje eraan wat het is, opgesteld.
Ook de tweede (Banteay Samre) en derde tempel (Pre Rup) zijn van een soortgelijke bouw en zijn allemaal meer dan 1000 jaar oud. Op de laatste tempel kon je ongelijke trappen omhoog en had je een mooi uitzicht over de tempel. (“Wat” betekent trouwens tempel in het Cambodjaans).
Bij elke tempel liepen kinderen rond die je ansichtkaarten of zelfgemaakte kersthangers van het blad van de kokosnootboom probeerde te verkopen. Zo’n kersthanger heb ik dan wel 2 gekocht en eentje kreeg ik min of meer vanzelf. Want het meisje ging het kersthangertje aan mijn flesje water en vroeg een dollar. Maar ik gaf al aan dat ik er net 2 gekocht had en wilde het haar terug geven, maar ze wilde dat niet, ze wilde natuurlijk die dollar. Dus ja toen loop ik maar door naar de tuk tuk om de rit te vervolgen. Ze kwam me niet meer achterna. Dus had ik dus een derde gratis. Is trouwens wel een heel mooi hangertje. Ze keek me wel aan toen ik in de tuk tuk zat en de chauffeur weg reed. Ik zwaaide nog wel, maar dat deed ze niet meer. Ene kant sneu, maar ja ik heb er niet om gevraagd dat ze me het gaf.
Het werd al donker nadat we de derde tempel gehad hadden. Gelukkig heeft het nagenoeg niet geregend toen we de tempels bezocht hebben. Alleen een beetje toen we op weg weer waren naar jet hotel. Daar kwamen we om 18 uur dan aan.
’s Avonds zijn we met de hele groep naar een Vlaams restaurant gegaan! Heerlijk stoofvlees met friet gegeten. Dat wil niet zeggen dat we de hele reis geen Vietnamees of Cambodjaans gegeten hebben. Dat hebben we zeker ook wel geprobeerd. Maar af en toe is iets echt herkenbaars ook wel eens lekker!
Morgen gaan we wederom met de dezelfde tuk tuk op pad naar andere tempels van Angkor Wat!
Eerst rijden we 2 uurtjes richting de Thaise grens naar het plaatsje Sisapon, dat ligt 30 km van de Thaise grens af. We rijden nog geen half uurtje en we zien een grijs wolkendek op ons afkomen. Het is regenseizoen! Daar maken we, gelukkig in de bus, nu kennis mee.
Om 10 uur zijn we dan in Sisapon. Hier stoppen we even kleine 10 minuutjes. In een supermarktje valt ons oog op de originele LU koekjes met dat chocoladelaagje. Die wilde we wel hebben!:)
Vanmiddag zijn we om 12.30 uur in Siem Reap aangekomen. Het is een stad met 500.000 inwoners. Ooit... hebben hier meer dan 1 miljoen mensen gewoond. om 13 uur staan de tuk tuk's voor ons klaar om ons naar de Banteay Srei Temple te brengen. Deze tempel is onderdeel van het Angkor Wat tempelcomplex en ligt op een uurtje rijden van de stad
Angkor is de grootste tempel ter de wereld. Honderden jaren geleden was Angkor de hoofdstad van het Khmer-rijk dat zicht uitstrekte over delen van Vietnam, Thailand en Laos. De naam betekent in het Khmer “Heilige stad”. Tempels zoals Angkor zijn gemaakt van lateriet. Dat is een harde steensoort. Er werd dan zandsteen tegenaan gezet, zodat men er sculpturen uit kon bewerken.
De regen is inmiddels weer over en de zon is uitbundig terug gekeerd. De route gaat weer door de groene rijstvelden verder. Net als gisteren, kom je ook vandaag weer van alles onderweg tegen! Een brommer met 3 varkens achterop, een jongetje dat 2 koeien langs de weg vooruit trekt, een klein karretje met wel 20 kinderen op weg naar school voortgetrokken door een brommer, een vrachtwagen waar wel 10 kinderen boven op het dak van de truck zitten, vissers die langs de weg in het water een visnet spannen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Weer een weetje..... langs de weg staan electriciteitspalen en halfweg de paal hangt er een aluminium of plastic plaatje er omheen. Maar waarom...? Wel nu dat is om te voorkomen dat allerlei ongedierte, zoals hagedissen en slangen de paal in klimmen en voor kortsluiting zorgen en hele dorpen zonder stroom zetten. Die dieren kunnen namelijk niet tegen gladde ondergrond omhoog komen.
Vroeger, tot 4 jaar geleden nog was deze weg van Siem Reap de slechtste weg van Cambodja. Je deed hier toen 8 tot 9 uur over om op de ongeasfalteerde weg de bestemming te bereiken. Nu rijden we over de nieuwe weg en zijn we er binnen 2 uur. Thailand heeft ook mee betaald aan de totstandkoming van de weg. De meeste mensen die Angkor Wat bezoeken, komen binnen via Thailand en volgen deze weg. Voor het toerisme is dit dus een hele goede verbetering.
De naam Siem Reap komt van Siam, dat is de benaming voor Thailand. En Reap betekent "verslagen". Dus "Thailand verslagen". Vroeger is dit gedeelte tot Angkor grondgebied van Thailand geweest. Maar de Cambodjanen hebben terug gevochten voor hun land. Vandaar de naam.
Om 11.30 waren we in het hotel. Hebben we mooi de tijd om nog te lunchen in het hotel. Want om 13 uur staan de tuk tuk's klaar ons naar Banteay Srei Temple te brengen. 12 uur zaten we aan tafel en gaven de bestelling door. Pas 70 minuten later kwam de pizza, die niet eens warm was, laat staan lekker. Betalen konden we ook niet, want er is geen wisselgeld. Dit is helaas het slechtste hotel van de reis.
Maar goed, terug naar de dag vandaag..... Het regent! En niet zo weinig ook, komt met bakken uit de lucht. De chauffeur heeft de plastic raampjes naar beneden gerold, zodat we toch nog droog zitten. Na een rit van 30 km komen we uiteindelijk aan bij de tempel.
De eerste van de 3 tempels (Banteay Srei Temple) die we nu een bezoek brengen is gebouwd in de 10e eeuw en ligt verscholen tussen de groene rijstvelden. Pas in 1860 is het herontdekt door een Fransman. Je kon gewoon door de tempel zelf beetje lopen. Het is eigenlijk een ruïne, want de tempel wordt niet meer gebruikt als zodanig. Maar het is prachtig om door zo’n bouwwerk te lopen en je te realiseren hoe het vroeger er dan uitgezien moest hebben. Er staan nog behoorlijk wat delen overeind, maar ook veel is helaas beschadigd en sommige beelden en ornamenten liggen een stukje verderop met een kaartje eraan wat het is, opgesteld.
Ook de tweede (Banteay Samre) en derde tempel (Pre Rup) zijn van een soortgelijke bouw en zijn allemaal meer dan 1000 jaar oud. Op de laatste tempel kon je ongelijke trappen omhoog en had je een mooi uitzicht over de tempel. (“Wat” betekent trouwens tempel in het Cambodjaans).
Bij elke tempel liepen kinderen rond die je ansichtkaarten of zelfgemaakte kersthangers van het blad van de kokosnootboom probeerde te verkopen. Zo’n kersthanger heb ik dan wel 2 gekocht en eentje kreeg ik min of meer vanzelf. Want het meisje ging het kersthangertje aan mijn flesje water en vroeg een dollar. Maar ik gaf al aan dat ik er net 2 gekocht had en wilde het haar terug geven, maar ze wilde dat niet, ze wilde natuurlijk die dollar. Dus ja toen loop ik maar door naar de tuk tuk om de rit te vervolgen. Ze kwam me niet meer achterna. Dus had ik dus een derde gratis. Is trouwens wel een heel mooi hangertje. Ze keek me wel aan toen ik in de tuk tuk zat en de chauffeur weg reed. Ik zwaaide nog wel, maar dat deed ze niet meer. Ene kant sneu, maar ja ik heb er niet om gevraagd dat ze me het gaf.
Het werd al donker nadat we de derde tempel gehad hadden. Gelukkig heeft het nagenoeg niet geregend toen we de tempels bezocht hebben. Alleen een beetje toen we op weg weer waren naar jet hotel. Daar kwamen we om 18 uur dan aan.
’s Avonds zijn we met de hele groep naar een Vlaams restaurant gegaan! Heerlijk stoofvlees met friet gegeten. Dat wil niet zeggen dat we de hele reis geen Vietnamees of Cambodjaans gegeten hebben. Dat hebben we zeker ook wel geprobeerd. Maar af en toe is iets echt herkenbaars ook wel eens lekker!
Morgen gaan we wederom met de dezelfde tuk tuk op pad naar andere tempels van Angkor Wat!
