Dag 4: Op weg naar de 2e koningsstad Meknes
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
18 September 2016 | Marokko, Meknès
Om 5:45u word ik door de natuurlijke wekker gewekt met het gebed uit de minaret buiten. Een man brengt het gebed in het Arabisch ten gehore. De zon is stilletjes aan meer zichtbaar en het is tijd om op te staan. Na het ontbijt zijn we vertrokken op weg naar de 2e koningsstad, Meknes. Al naar 10 minuten maken we een korte stop in een supermarkt. Sommige van ons willen een flesje wijn kopen voor vanavond. Echter de supermarkt mag pas alcohol verkopen vanaf 10u. En het is nu 9u. Dus het flesje wijn moet nog even uitgesteld worden. Afgelopen dagen hadden we al gemerkt dat verkoop van alcohol in winkels en restaurants schaars is. Alleen die een vergunning hebben mogen het schenken of verkopen. Niet zo raar ook, we zijn immers in een Islamitisch land. Aan dezelfde zijde als de Carrefour zijn diverse cafeetjes en patisseries gevestigd. Buiten op het terras zitten mannen thee te drinken en te kletsen.
De snelweg zijn we weer opgegaan. De wegen zijn nog prima. Ik ben benieuwd hoe het wegennet is als we verder het land intrekken.. Aan de linkerzijde staan vele rijen bomen die kurk produceren. Het is ongeveer 2,5 uur rijden voordat we in Meknes aankomen. Op de tweebaans snelweg mag max. 100 km p.u. gereden worden. Aan de rechterzijde van de weg passeren we een groepje wielrenners. Die rijden dus ook gewoon op de snelweg! Het gebied waar we doorheen rijden is vrij dor. Kale vlaktes afgewisseld met olijfvelden, wijngaarden en dan weer tientallen ooievaars bij elkaar op de akkers.
Na een korte stop bij een benzinestation, spreekt een jonge vrouw ons vriendelijk aan en vertelt dat ze uit het noorden van Marokko komt. Ze vraagt belangstellend wat we allemaal gaan zien in haar land. Het is nu nog slechts 54 km tot aan Meknes. Dat is ongeveer een uurtje rijden. Het landschap is stilletjes aan, aan het veranderen in heuvelachtig gebied met bossages links en rechts. We bevinden ons nu aan de rand van de zuidelijke Atlas. Hier valt maar weinig regen, dat is ook te zien aan de droge vlakte. De bossages verdwijnen steeds meer en maken plaats voor dorre zandkleurige heuvels met af en toe een agrarier met een ezel en kuddes schapen in de verte.
Jaja vertelt dat 60% van de totale bevolking woont in het noordelijk deel van het land. In steden als Casablanca en Rabat. We rijden de historische stad Meknes binnen. De stad is ommuurd met een 40 km lange stadsmuur. Het is de stad van de agriculture en de wijngaarden in de omgeving. Het is bijna 12u. Eerst gaan we naar het hotel. Dan hebben we 3 uurtjes vrije tijd om te lunchen en rond te wandelen. Om 15u start de tour door de Medina.
Abdulha is onze gids in Meknes. Zijn verschijning doet voor ons typisch Marokaans aan. Een witte jurk met een hoed van stro voor bescherming tegen de warme zon. Want het is hier in het binnenland stuk warmer dan in Casablanca of Rabat. We stoppen even bij een panorama overzichtplaats met uitzicht op de medina. Als we er heen gaan, rijden we eerst een stuk langs de hoge zandkleurige stadsmuur. Daarbinnen is de oude stad gevestigd. We stoppen bij een van de stadspoorten om een foto te maken. In de stadsmuur zitten overal gaten. Dat is voor de ventilatie en in het verleden werden de gaten ook gebruikt om verbindingspalen in te zetten als er iets tegen de muur gebouwd moest worden. Vervolgens gaan we de Medina in. De oude stad staat vol met oude huizen, smalle steegjes waar soms karpetten uit het raam hangen. Aan het eind van de medina komen we bij de ruines van het paleis van de Sultan uit de 16e eeuw. We gaan deze Kasbah een bezoek brengen. Buiten staan kinderen naar mij te kijken. Ik vraag hen natuurlijk om even samen op de foto te gaan met op de achtergrond de muren van de vroegere graanschuur van het paleis. We lopen door de poort van de graanschuur. Binnen is het aanzienlijk koeler dan buiten. Dat komt door de dikke muren van het gebouw. Grote gewelven zijn boven ons hoofd zichtbaar. Als we de gang uitlopen komen we bij de voormalige koninklijke paardenstallen van de toenmalige sultan. 12.000 paarden stonden hier destijds gestald voor o.a. paardenren wedstrijden. Door een aardbeving in 1755 zijn hiervan helaas alleen de pilasters en bogen nog zichtbaar. Maar het geeft een geweldige indruk hoe groot de stallen zijn geweest. Binnen is nog een grote houten poort in goede staat met de afbeelding van de zon erin gekerft.
Een stukje verder komen we bij het waterrad. Een 14 meter diepe put met het rad erin. Paarden waren aan het rad vast gebonden en liepen in de ronde om het water op te pompen.
We verlaten de kasbah en rijden naar de meest bekende stadspoort van Noord-Afrika.... The Thursday gate. De poort wordt zo genoemd omdat het al eeuwen lang op deze plaats op donderdag markt is. Het is een enorme poort die de toegang is tot het levendige plein in de medina. Vol met terrasjes en mensen die op het plein hun waren verkopen. We lopen rechts het smalle straatje van de medina in met aan beide zijden kleine winkeltjes met vooral veel schoenen. Het geheel doet heel sfeervol aan. Na de wandeling komen we terug op het marktplein en genieten we op het terras van een drankje met op de achtergrond Marokaanse muziek en de levendigheid van de markt. Een oud mannetje met één tand komt aan onze tafel en biedt ons een pinda aan. Ook andere mannetjes lopen rond om nootjes te verkopen. Het is een sfeervol geheel! We lopen nog wat door de smalle straatjes om daarna om 19.30u midden in de medina bij rest. Riad Ritaj een traditioneel diner voorgeschoteld krijgen.
Morgen verlaten we Meknes en gaan we op weg naar Chefchaouen.
De snelweg zijn we weer opgegaan. De wegen zijn nog prima. Ik ben benieuwd hoe het wegennet is als we verder het land intrekken.. Aan de linkerzijde staan vele rijen bomen die kurk produceren. Het is ongeveer 2,5 uur rijden voordat we in Meknes aankomen. Op de tweebaans snelweg mag max. 100 km p.u. gereden worden. Aan de rechterzijde van de weg passeren we een groepje wielrenners. Die rijden dus ook gewoon op de snelweg! Het gebied waar we doorheen rijden is vrij dor. Kale vlaktes afgewisseld met olijfvelden, wijngaarden en dan weer tientallen ooievaars bij elkaar op de akkers.
Na een korte stop bij een benzinestation, spreekt een jonge vrouw ons vriendelijk aan en vertelt dat ze uit het noorden van Marokko komt. Ze vraagt belangstellend wat we allemaal gaan zien in haar land. Het is nu nog slechts 54 km tot aan Meknes. Dat is ongeveer een uurtje rijden. Het landschap is stilletjes aan, aan het veranderen in heuvelachtig gebied met bossages links en rechts. We bevinden ons nu aan de rand van de zuidelijke Atlas. Hier valt maar weinig regen, dat is ook te zien aan de droge vlakte. De bossages verdwijnen steeds meer en maken plaats voor dorre zandkleurige heuvels met af en toe een agrarier met een ezel en kuddes schapen in de verte.
Jaja vertelt dat 60% van de totale bevolking woont in het noordelijk deel van het land. In steden als Casablanca en Rabat. We rijden de historische stad Meknes binnen. De stad is ommuurd met een 40 km lange stadsmuur. Het is de stad van de agriculture en de wijngaarden in de omgeving. Het is bijna 12u. Eerst gaan we naar het hotel. Dan hebben we 3 uurtjes vrije tijd om te lunchen en rond te wandelen. Om 15u start de tour door de Medina.
Abdulha is onze gids in Meknes. Zijn verschijning doet voor ons typisch Marokaans aan. Een witte jurk met een hoed van stro voor bescherming tegen de warme zon. Want het is hier in het binnenland stuk warmer dan in Casablanca of Rabat. We stoppen even bij een panorama overzichtplaats met uitzicht op de medina. Als we er heen gaan, rijden we eerst een stuk langs de hoge zandkleurige stadsmuur. Daarbinnen is de oude stad gevestigd. We stoppen bij een van de stadspoorten om een foto te maken. In de stadsmuur zitten overal gaten. Dat is voor de ventilatie en in het verleden werden de gaten ook gebruikt om verbindingspalen in te zetten als er iets tegen de muur gebouwd moest worden. Vervolgens gaan we de Medina in. De oude stad staat vol met oude huizen, smalle steegjes waar soms karpetten uit het raam hangen. Aan het eind van de medina komen we bij de ruines van het paleis van de Sultan uit de 16e eeuw. We gaan deze Kasbah een bezoek brengen. Buiten staan kinderen naar mij te kijken. Ik vraag hen natuurlijk om even samen op de foto te gaan met op de achtergrond de muren van de vroegere graanschuur van het paleis. We lopen door de poort van de graanschuur. Binnen is het aanzienlijk koeler dan buiten. Dat komt door de dikke muren van het gebouw. Grote gewelven zijn boven ons hoofd zichtbaar. Als we de gang uitlopen komen we bij de voormalige koninklijke paardenstallen van de toenmalige sultan. 12.000 paarden stonden hier destijds gestald voor o.a. paardenren wedstrijden. Door een aardbeving in 1755 zijn hiervan helaas alleen de pilasters en bogen nog zichtbaar. Maar het geeft een geweldige indruk hoe groot de stallen zijn geweest. Binnen is nog een grote houten poort in goede staat met de afbeelding van de zon erin gekerft.
Een stukje verder komen we bij het waterrad. Een 14 meter diepe put met het rad erin. Paarden waren aan het rad vast gebonden en liepen in de ronde om het water op te pompen.
We verlaten de kasbah en rijden naar de meest bekende stadspoort van Noord-Afrika.... The Thursday gate. De poort wordt zo genoemd omdat het al eeuwen lang op deze plaats op donderdag markt is. Het is een enorme poort die de toegang is tot het levendige plein in de medina. Vol met terrasjes en mensen die op het plein hun waren verkopen. We lopen rechts het smalle straatje van de medina in met aan beide zijden kleine winkeltjes met vooral veel schoenen. Het geheel doet heel sfeervol aan. Na de wandeling komen we terug op het marktplein en genieten we op het terras van een drankje met op de achtergrond Marokaanse muziek en de levendigheid van de markt. Een oud mannetje met één tand komt aan onze tafel en biedt ons een pinda aan. Ook andere mannetjes lopen rond om nootjes te verkopen. Het is een sfeervol geheel! We lopen nog wat door de smalle straatjes om daarna om 19.30u midden in de medina bij rest. Riad Ritaj een traditioneel diner voorgeschoteld krijgen.
Morgen verlaten we Meknes en gaan we op weg naar Chefchaouen.
