Jungle trail in Luang NamTha

Goedemorgen! De gids had ons al gewaarschuwd.... de stroom kan hier ineens uren uitvallen. Deze ochtend hadden we dus gelijk te maken met de eerste stroomstoring. Om 7 uur stonden we op. Het is vrij donker in de kamer en badkamer, dus enigszins behelpen. Maar uiteindelijk komt dat ook weer goed. We gaan ontbijten nu.

Na dit Laotiaans ontbijtje: stuk warm vettig brood met ei, zijn we met 7 man in het busje gestapt op weg naar de jungletrail. De gids Thon staat ons al op te wachten. Net nadat we zijn vertrokken, halen we eerst nog even de lunch op. Want tijdens de tocht is het onmogelijk om een restaurantje te vinden in het oerwoud 

De trail begint met een pittige klim door de dichtbeboste jungle naar het voor ons hoogste punt van 1200m. boven zeeniveau. Wij beginnen op een hoogte van 900m. Afgelopen nacht heeft het hevig geregend. Dat maakt dat paden onbegaanbaar kunnen zijn. Het eerste stukje krijgen we het advies om je sokken over je broek te doen. Het stikt op de grond namelijk van de bloedzuigers. Op deze manier voorkom je dat ze onder je broek kruipen:). Eenmaal aan de klim begonnen, kun je niet meer terug. De natuur is prachtig om te zien. Maar door de vele regen zal het een pittige toch worden! De bruine zandstenen paadjes langs de afgrond omhoog waren soms zo glad dat je je aan de lianen en struiken omhoog moest trekken. Een stukje verder kwamen we bij een riviertje. Normaal kun je daar zo doorlopen zonder natte voeten te krijgen. Maar de hevige regenval was het riviertje een rivier geworden. De Laotiaanse gidsen gingen grote keien zoeken om voor ons zo een brugje te creëren. Met hulp van elkaar zijn we de eerste rivier over gekomen. Niet wetende dat er nog veel meer van dat soort obstakels op de route liggen. Bij de eerste rivier had ik al een natte voet doordat ik de sprong van de kei naar de grond niet haalde. Inmiddels begon het weer te regenen. Zand veranderde in een modderige substantie die de tocht nog zwaarder maakte. We kwamen steeds hoger langs smalle glibberige paadjes met rechts van je de diepte van de afgrond. Op enkele rustpunten (dat was dan ook wel ff nodig), vertelde de gids wat meer over de planten en dieren die er voorkomen. Zoals giftige paddenstoelen, rubberbomen, slangen en tijgers, olifanten en vliegende hagedissen. Die laatste liet hij ons zien en pakte er een die op een boom liep. Hij spreidde zijn vleugels zodat we een foto konden maken. Zo schitterend zeg al die diverse plantensoorten, grote hoge brede bomen, lianen en bananenbomen.
Na ongeveer 2 uurtjes zwoegen door de jungle was het tijd voor de lunch! Dat hadden we dan wel ook verdiend:) De Laotiaanse gids sneed met een mes twee grote bamboe bladeren af en legde deze in het midden voor ons op de grond. Uit de tassen die ze bij zich hadden, haalden ze een pakketje gestoomde rijst in bananen bladeren ingepakt. Op de "tafel" van bladeren werden kleinere bladen die ze daar vonden neergelegd. Daarop werden allemaal groenten met vlees neergelegd dat je samen met de rijst kon opeten. Super gezellig zo! Na deze rustperiode begon de "afdaling". Dat lijkt fijner, maar dat was misschien nog wel het lastigste stuk. Soms glijd je gewoon bijna letterlijk naar beneden. Ook nu weer moesten we een riviertje over. Er lag een omgevallen boom over de rivier. Dat leek de enige mogelijkheid om de overkant te bereiken. De eerste die erover ging, bereikte de overkant nog. Maar een volgende medereisgenote verloor haar evenwicht en gleed uit naast de boomstam door de struiken heen en bereikte nog net niet het water. Ze bleef eigenlijk min of meer hangen. De gids heeft haar omhoog getrokken en gelukkig konden we weer verder. Al moesten we nu een ander idee verzinnen om de overkant te bereiken. Dan maar iets naar rechts proberen. Dat ging ietsje makkelijker omdat we een grote bamboe stok hadden gevonden die men als leuning kon gebruiken. Een klein stukje verderop weer een riviertje over. Helaas weer mis, nu ook mijn rechterschoen doorweekt van water.

Tegen 15u bereiken we dan "de finish". We zien er echt niet uit meer. Iedereen onder de modder:) Maar ondanks de zwaarte van de tour, is dit toch wel zeer de moeite waard. Iets om toch niet te missen en zeker niet te vergeten!

Het is weer tijd om terug te keren naar het hotel. Maar voordat we daar aankomen, bezoeken we eerst nog een authentiek dorpje waar we vrouwen onder hun huis bezig zien aan een weefgetouw om garen van katoen of zijden te maken. Een stukje verderop is een moeder bezig om haar zoontje in een teil buiten te wassen terwijl wij langs lopen. Eenmaal aan het einde van het straatje zijn vrouwen buiten de was aan het doen en tevens hun haar aan het wassen in een grote bak met stromend water. 's Avonds zijn we nog het stadje ingegaan om bij hetzelfde restaurantje als gisteren wat te eten. Het was een indrukwekkende dag waarin we weer veel meegemaakt hebben.