Dag 10: 24-09-2016 Op weg naar de Sahara
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
24 September 2016 | Marokko, Erfoud
Hilarisch moment vroeg in de ochtend. De bagage zit in de bus, we kunnen vertrekken. Nog geen kilometer verder, krijgt Jaja een telefoontje dat een verkeerde tas in een busje met Amerikaanse toeristen zit. Het blijkt de tas te zijn van een van onze reisgenoten. We draaien weer om en rijden dat andere busje tegemoet om de tas op te pikken.
De tocht vandaag gaat wederom door de bergen. We rijden door het kale, droge landschap. Eind van de middag zullen we in Arfoud aankomen. De plaats ligt op 807 meter hoogte en aan de voet van de Sahara woestijn en niet ver van de grens met Algerije.
We rijden de bergen al slingerend steeds hoger op. In het dal hebben we een prachtig uitzicht op het landschap dat oneindig ver rijkt. Stuk verder gaat de bus even wat langzamer rijden omdat 3 ezeltjes oversteken. In het hele gebied hier tussen de bergen, lopen kuddes schapen te grazen. We passeren een rivier, 750km lang. De rivier voert tot de grens met Algerije. Er staat maar weinig water in. We zien kleine stenen huisjes. Om 10.40u was het tijd voor de koffiestop. Na de korte stop vervolgen we de weg weer al slingerend door de bergen. Aan de rechterkant van de weg staat een kar met fruit erop. Er tussen in zitten twee kleine kinderen. We stijgen verder door de uitgesleten zandkleurige bergen en rijden door klein tunneltje. We maken even een fotostop om een foto in het dal te maken. Aan de linkerkant van de weg liggen grote losliggende rotsblokken tegen de berg aan. Temidden van de bergen rijden we door kleine dorpjes met zandstenen huisjes, een klein moskeetje, een fort en een hele groene strook van palmbomen en olijfbomen met op de achtergrond de uitgesleten bergtoppen.
We naderen een waterreservoir, een groot meer, dat 45 jaar geleden is aangelegd voor drinkwater. Niet veel later komen we aan in de stad Rachidia. Hier slaan we onze picknick lunch in. Als we eenmaal de stad uit zijn, hebben we ook de bergen achter ons gelaten. De temperatuur is ook aan het stijgen. En de zon schijnt uitbundig. Het is lastig om in deze dorre vlakte een plekje in de schaduw te vinden.
We komen aan bij de lunchplek. De dames binnen ons gezelschap bereiden een lekkere lunch voor. Na de lunch rijden we weer door de bergen en maken op de route nog even een korte fotostop.
We komen aan in een werkelijk prachtig resort!. Groot buiten zwembad, binnen zwembad, sauna en massages. Luxe kamers of zeg maar gerust suites!. Huiskamer met 2 zitjes, grote slaapkamer, grote badkamer, apart toilet. Gewoon super en smaakvol ingericht! Om 19.30u vertrekken we met z'n allen om in een naburig stadje dat 6 km verderop ligt, te gaan dineren. Want in het hotel was het behoorlijk aan de prijs. Onderweg naar "pizzeria de dunes" passeren we nog een politie controlepost. De spijkermat ligt op de weg. Dus er zomaar doorheen rijden is er niet bij! Na een lekkere pizza Sicienne gegeten te hebben, rijden we weer terug naar het hotel. Onze buschauffeur is met de gids over het Nederlandse voetbal aan het praten. Hij is 57 jaar en hij kent nagenoeg alle oranjespelers van eind jaren 70.. Zijn favoriet is Neeskens.
Morgen gaan we de Sahara in en ern kamelenrit maken!
De tocht vandaag gaat wederom door de bergen. We rijden door het kale, droge landschap. Eind van de middag zullen we in Arfoud aankomen. De plaats ligt op 807 meter hoogte en aan de voet van de Sahara woestijn en niet ver van de grens met Algerije.
We rijden de bergen al slingerend steeds hoger op. In het dal hebben we een prachtig uitzicht op het landschap dat oneindig ver rijkt. Stuk verder gaat de bus even wat langzamer rijden omdat 3 ezeltjes oversteken. In het hele gebied hier tussen de bergen, lopen kuddes schapen te grazen. We passeren een rivier, 750km lang. De rivier voert tot de grens met Algerije. Er staat maar weinig water in. We zien kleine stenen huisjes. Om 10.40u was het tijd voor de koffiestop. Na de korte stop vervolgen we de weg weer al slingerend door de bergen. Aan de rechterkant van de weg staat een kar met fruit erop. Er tussen in zitten twee kleine kinderen. We stijgen verder door de uitgesleten zandkleurige bergen en rijden door klein tunneltje. We maken even een fotostop om een foto in het dal te maken. Aan de linkerkant van de weg liggen grote losliggende rotsblokken tegen de berg aan. Temidden van de bergen rijden we door kleine dorpjes met zandstenen huisjes, een klein moskeetje, een fort en een hele groene strook van palmbomen en olijfbomen met op de achtergrond de uitgesleten bergtoppen.
We naderen een waterreservoir, een groot meer, dat 45 jaar geleden is aangelegd voor drinkwater. Niet veel later komen we aan in de stad Rachidia. Hier slaan we onze picknick lunch in. Als we eenmaal de stad uit zijn, hebben we ook de bergen achter ons gelaten. De temperatuur is ook aan het stijgen. En de zon schijnt uitbundig. Het is lastig om in deze dorre vlakte een plekje in de schaduw te vinden.
We komen aan bij de lunchplek. De dames binnen ons gezelschap bereiden een lekkere lunch voor. Na de lunch rijden we weer door de bergen en maken op de route nog even een korte fotostop.
We komen aan in een werkelijk prachtig resort!. Groot buiten zwembad, binnen zwembad, sauna en massages. Luxe kamers of zeg maar gerust suites!. Huiskamer met 2 zitjes, grote slaapkamer, grote badkamer, apart toilet. Gewoon super en smaakvol ingericht! Om 19.30u vertrekken we met z'n allen om in een naburig stadje dat 6 km verderop ligt, te gaan dineren. Want in het hotel was het behoorlijk aan de prijs. Onderweg naar "pizzeria de dunes" passeren we nog een politie controlepost. De spijkermat ligt op de weg. Dus er zomaar doorheen rijden is er niet bij! Na een lekkere pizza Sicienne gegeten te hebben, rijden we weer terug naar het hotel. Onze buschauffeur is met de gids over het Nederlandse voetbal aan het praten. Hij is 57 jaar en hij kent nagenoeg alle oranjespelers van eind jaren 70.. Zijn favoriet is Neeskens.
Morgen gaan we de Sahara in en ern kamelenrit maken!
