Dag 5: Bezoek Romeinse ruines en Chefchaouen!
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
19 September 2016 | Marokko, Chefchaouene
Na een heerlijk ontbijt met verse broodjes en verse jus d'orange zetten we de reis weer voort. We rijden de stad Meknes uit en komen door een glooiend landschap met bochtige wegen. Af en toe passeren we een dorpje. De omgeving lijkt iets minder dor. Weidse akkers met olijfbomen links en rechts van de weg soms afgewisseld door grote cactussen. Ineens staat de bus even op de rem, want een paar schapen steken zomaar de weg over. Van de cactussen kan olie gehaald worden dat gebruikt wordt voor cosmetica en midicijnen. Voor een liter cactusolie moet je dan wel €1000 neertellen! We stijgen ligt de bochtige weg op en zien aan de rechterkant in de verte een heuvel waar een dorp tegenaan is gebouwd. We stoppen bij Volubilis, een oude Romeinse nederzetting. De gids leidt ons rond in deze voormalige stad. Aan de zuidkant van de stad leefden de arme mensen en in het centrum van deze voormalige Romeinse stad woonden de rijkeren. Het hele complex van ruines staat op de Unesco werelderfgoed lijst. Vroeger was de stad geheel ommuurd. Daar is nu niets meer van te zien.
We lopen door de ruines van de stad. Wat ooit het bijeenkomstgebouw was waar belangrijke gasten werden onthaalt, zijn nu slechts de bogen die rusten op zuilen van over. Stukje verder zien we de contouren van een woning van een rijke industrieel uit de Romeinse tijd. We lopen door de "dining room" waar een prachtige originele mozaieken vloer nog bewaard is gebleven.
Stukje verder komen we bij een schoorsteen. Dit was de plek waar het water verwarmd werd voor de vloerverwarming. Er zitten nog gaten in de muur. Hier door liep een buizenstelsel onder de vloer. Let wel, we hebben over het de Romeinse tijd! Zelfs toen hadden ze dat al. We lopen nog verder door de verlaten stad. O.a. langs het thermaal badhuis en de woningen van de minder bedeelden. In het midden van het complex liep de oude hoofdweg met grote keien bestraat. Daaronder lag de riolering. Ook aan irrigatie had men toen al gedacht.
We rijden verder en zien rechts tegen de berghelling aangebouwd het dorp Moula Indris. Midden op het levendige marktplein hebben we een koffiestop. Pak-ezeltjes met strobalen en voedsel lopen de berghelling op en af. We nemen plaats op het terras van een koffiehuis. Tegenover het terras staat een lange rij mensen met tassen te wachten op de taxi. Om de paar minuten komt er een oud model Mercedis taxi voorbij gereden en stappen mensen die in de rij staan in de taxi.
De bus rijdt verder door het Rifgebergte en we passeren een wekelijkse markt (Souk) in een dorpje. Het is hier erg druk. Nadat we het dorpje achter ons gelaten hebben, rijden we door de kale heuvels waar af en toe paar verdorde planten bovenuit steken en schapen die tevergeefs naar wat gras zoeken, door richting de lunch. In dit gebied wordt ook illegaal marihuana verbouwd, zo vertelt de reisleider.
In een dorpje onderweg zag ik ezeltjes staan bij de watervoorziening met achter een karretje aan hen vast met een blauw kunststof watertankje erin. Aan de watervoorziening hangen kraantjes met een slang eraan om het water in de tank te gieten. Zo worden de huizen in de omgeving van drinkwater voorzien. De bergdorpjes onderweg zien er armoedig uit. Het is inmiddels 13u geweest. Nog een stukje rijden voordat we bij de lunchplek aankomen voor een bordje "Harira" soep. De traditionele Marokkaanse soep.
Na 2 uurtjes over kronkelige wegen door de bergen gereden te hebben, kwamen we aan in Chefchaouen. De bus maakt bovenaan de berg even een fotostop voor het uitzicht op de stad. Huisje in blauw wit zijn geplakt tegen de berg. Het is een prachtig gezicht! We rijden nu naar de binnenstad om bij het hotel uit te komen. Hier zullen we 2 nachten verblijven.
Het is inmiddels 17.30u en de gids neemt ons mee de binnenstad in. Door smalle kronkelende steegjes waar alle huizen blauw met wit geschilderd zijn. Het geeft een mediterane sfeer. Het ene doorkijkje is nog mooier dan het andere. Na deze voettocht gaan we zelf ook nog even kort op verkenning om mooie foto's te maken. Uiteindelijk gaan we om 19.30u buiten bij een restaurantje zitten. We zitten nog maar net en we horen het gebet weer door de luidspekers galmen. Er hangt een gezellige levendige sfeer.
Morgenmiddag hebben we nog tijd de stad verder te verkennen. In de ochtend ga ik samen met enkele andere reisgenoten een vier uur durende wandeltocht maken in de omgeving.
We lopen door de ruines van de stad. Wat ooit het bijeenkomstgebouw was waar belangrijke gasten werden onthaalt, zijn nu slechts de bogen die rusten op zuilen van over. Stukje verder zien we de contouren van een woning van een rijke industrieel uit de Romeinse tijd. We lopen door de "dining room" waar een prachtige originele mozaieken vloer nog bewaard is gebleven.
Stukje verder komen we bij een schoorsteen. Dit was de plek waar het water verwarmd werd voor de vloerverwarming. Er zitten nog gaten in de muur. Hier door liep een buizenstelsel onder de vloer. Let wel, we hebben over het de Romeinse tijd! Zelfs toen hadden ze dat al. We lopen nog verder door de verlaten stad. O.a. langs het thermaal badhuis en de woningen van de minder bedeelden. In het midden van het complex liep de oude hoofdweg met grote keien bestraat. Daaronder lag de riolering. Ook aan irrigatie had men toen al gedacht.
We rijden verder en zien rechts tegen de berghelling aangebouwd het dorp Moula Indris. Midden op het levendige marktplein hebben we een koffiestop. Pak-ezeltjes met strobalen en voedsel lopen de berghelling op en af. We nemen plaats op het terras van een koffiehuis. Tegenover het terras staat een lange rij mensen met tassen te wachten op de taxi. Om de paar minuten komt er een oud model Mercedis taxi voorbij gereden en stappen mensen die in de rij staan in de taxi.
De bus rijdt verder door het Rifgebergte en we passeren een wekelijkse markt (Souk) in een dorpje. Het is hier erg druk. Nadat we het dorpje achter ons gelaten hebben, rijden we door de kale heuvels waar af en toe paar verdorde planten bovenuit steken en schapen die tevergeefs naar wat gras zoeken, door richting de lunch. In dit gebied wordt ook illegaal marihuana verbouwd, zo vertelt de reisleider.
In een dorpje onderweg zag ik ezeltjes staan bij de watervoorziening met achter een karretje aan hen vast met een blauw kunststof watertankje erin. Aan de watervoorziening hangen kraantjes met een slang eraan om het water in de tank te gieten. Zo worden de huizen in de omgeving van drinkwater voorzien. De bergdorpjes onderweg zien er armoedig uit. Het is inmiddels 13u geweest. Nog een stukje rijden voordat we bij de lunchplek aankomen voor een bordje "Harira" soep. De traditionele Marokkaanse soep.
Na 2 uurtjes over kronkelige wegen door de bergen gereden te hebben, kwamen we aan in Chefchaouen. De bus maakt bovenaan de berg even een fotostop voor het uitzicht op de stad. Huisje in blauw wit zijn geplakt tegen de berg. Het is een prachtig gezicht! We rijden nu naar de binnenstad om bij het hotel uit te komen. Hier zullen we 2 nachten verblijven.
Het is inmiddels 17.30u en de gids neemt ons mee de binnenstad in. Door smalle kronkelende steegjes waar alle huizen blauw met wit geschilderd zijn. Het geeft een mediterane sfeer. Het ene doorkijkje is nog mooier dan het andere. Na deze voettocht gaan we zelf ook nog even kort op verkenning om mooie foto's te maken. Uiteindelijk gaan we om 19.30u buiten bij een restaurantje zitten. We zitten nog maar net en we horen het gebet weer door de luidspekers galmen. Er hangt een gezellige levendige sfeer.
Morgenmiddag hebben we nog tijd de stad verder te verkennen. In de ochtend ga ik samen met enkele andere reisgenoten een vier uur durende wandeltocht maken in de omgeving.
