Dag 11: 25-09-2016 Kamelenrit door de Sahara
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
25 September 2016 | Marokko, Erfoud
Vandaag konden we uitslapen. We verlieten het hotel pas om 10u. En gaan nu op weg naar de Sahara. Eerst stoppen we even in Arfoud om daarna in een uurtje rijden onze bagage te droppen bij het lunchadres.
Jaja vertelt dat de betekenis van het Arabische woord Sahara, woestijn is. En dat de Sahara alleen maar groeit door de klimaatverandering. Heel vroeger was het meer een savanne.
In Arfoud maken we een stop bij een fabriekje dat marmeren blokken uit de Sahara haalt. Niet zomaar een blok steen, er zitten fossielen in van wel 450 miljoen jaar oud. In die tijd was er geen woestijn, maar was het zee. In de blokken die er liggen zien we fossielen afgebeeld van een kwal, inktvis en slakken. Je kunt je bijna niet voorstellen dat dit soort archeologische vonsten nog gewoon hier in de Sahara verborgen liggen.
Als we de bus weer op zoeken, zitten er allemaal mannen, vrouwen en kinderen aan de kant van de weg. De mannen zitten apart bij elkaar in een groepje en zijn geheel gekleed in een witte jurk en een witte tulband op hun hoofd. De vrouwen zijn zwart gekleed en de kinderen zitten bij hen. Waarschijnlijk wachten ze op openbaar vervoer dat hen meeneemt.
De koffiestop is in het centrum van Arfoud. We zitten aan de straatkant en zien mensen voorbij komen. Een vrouw geheel zwart gekleed met een kindje in doeken gewikkeld op haar rug. Dan komt er een groepje demonstranten de straat in gelopen. Ze roepen allerlei teksten waarvan ik niets begrijp. We rijden verder richting de Sahara. Het landschap wordt kaler met hier en daar een verdord bosje groen. We komen de Sahara binnen! De bergen op de voorgrond hebben zand liggen aan de onderkant. De bovenkant van de bergen zijn rotsig en kaal. Het berglandschap hebben we nu ook achter ons gelaten. Nu rijden we door de kale stenige vlakte. Het landschap oogt vreemd omdat er weinig te zien is in de wijde omgeving. Af en toe in de verte zien we een kleine nederzetting. En je gelooft het misschien niet, maar in the middle of knowhere is er zelfs een "electriciteitscentrale" van zonnepanelen gebouwd. We verlaten de verharde weg en rijden in een traag tempo op zanderige stenige ondergrond door de woestijn naar onze lunchplek. Hier droppen we dan onze tassen. In de verte zien we de duinen en heuvels bedekt met geel zand. Aan de linkerzijde staan dromedarissen te "grazen" in het zand. We komen aan in een "auberge" en worden getrakteerd op een traditionele berber lunch. Als we door de ramen naar buiten kijken zien we alleen maar zandduinen. We verblijven hier 3,5 uur tot 16.00u. Om zo het heetste moment van de dag te ontlopen. Mooie gelegenheid om een potje "pesten" te spelen om de tijd door te komen met paar mensen. Om 16u komen de kamelen naar de auberge en gaan we een trektocht maken naar het tentenkamp voor de overnachting.
Het is 16.30u de kamelen zijn gearriveerd en liggen netjes op een rijtje te wachten. We hebben allemaal onze hoofddoek om laten knopen op de traditionele manier en genoeg water bij voor de tocht. De kamelen lagen achter elkaar in een rij op de grond. Eén voor één mochten we op de kameel plaatsnemen op een dekentje tussen de bulten. Eerst gingen zijn voorpoten omhoog en daarna zijn achterpoten. Daar ging de karavaan dan met de kameel die het eten en drinken bij had voorop!
In een lange rij hobbelen we in een rustig tempo door de woeste ondergrond. Al snel lopen "we" over het hete zand van de Sahara. De omgeving is werkelijk overweldigend! Het mooie gele zand reikt tot in de verte, zover je kan kijken! Je ziet precies hoe de wind zijn baan heeft gesneden in het zand op de heuvels. Het levert mooie gebaande lijnen op. De kameel hobbelt af en toe beetje het zand in zodat je je even goed moet vasthouden. Het beste is om je kont naar achter te zetten en rustig mee te deinen in het tempo van de kameel. Na ongeveer 1,5 uur gelopen te hebben, komt het tentenkamp in een dal in de verte in zicht. We komen aan en de helpers die met ons mee zijn, begeleiden ons van de kameel af. Te midden van alle tenten staat een lange tafel. Hier zullen we straks thee krijgen en vanavond ook het diner nuttigen. Met 3 of 4 kunnen we in de tenten slapen. We verdelen ons over de tenten. Waarbij sommige van ons in de openlucht onder de sterrenhemel willen slapen.
Het is 17.30u en de zon zal niet veel later ondergaan. Vanaf de top van de duin, zandheuvel, heb je een geweldig overzicht over de sahara. En dat was niet gelogen!. Alleen de klim er naar toe heb ik klein beetje onderschat. Het lijkt een "klein stukje" klimmen, maar o zo zwaar! Na de nodige rustmomenten kom ik aan de top van de zandduin en zie ik ver onder mij het tentenkamp en hoe ver ik ook kan kijken alleen maar gele zand bergen. Zo adembenemend mooi! Als ik van te voren had geweten dat het zo mooi zou zijn, dan had het zeker in mijn bucket list top 10 gestaan. De zonsondergang kwam helaas beetje minder uit, maar het uitzicht was er niet minder om. Op de top van de duin kun je ook hele leuke grappige foto's maken. Ik zette een flesje voor mij en ging zelf 4 meter achter het flesje staan en vroeg of iemand een foto van mij wilde maken. Maar zo dat het lijkt alsof ik op het flesje met een been stond. Zo grappig om dat zo te zien.
Hoe vermoeiend de tocht naar boven was, hoe rap was loop naar beneden. Net voor ik de duin wilde aflopen, kwam de Marokkaanse familie, papa, mama en hun dochtertje en 2 vrienden van hen naar boven en gingen op de top van de duin zitten. Het was inmiddels schemer geworden.
Het was die familie ook waarvan we toe we aankwamen 2 handgemaakte kameeltjes gekocht hadden als versiersel voor de kerstboom thuis. We vroegen aan het meisje of zij de keus wilde maken voor ons. Ze koos twee mooi hand gemaakte kameeltjes uit die haar moeder gemaakt had.
Het werd nu snel donker en ik liep de berg af om beneden te samen met de andere reisgenoten een kopje Marokkaanse thee te drinken. Daarna moesten we even tijdje wachten tot het eten bereid was. Tegen 22u was het bedtijd. Morgen voor zonsopgang gaan we per kameel weer naar de plek waar onze tassen opgeslagen staan. Hier zullen we dan ontbijten.
Vòòr het slapen gaan werden we getrakteerd op een muziekoptreden. 3 mannen gingen op een soort trommeltje voor ons met hun hand een melodie slaan. Ik kon het niet nalaten om het ook te proberen en pakte een teommeltje dat big over was en ging naast hen zitten om in de maat mee te slaan. Leuk om te doen! Hierna was het echt bedtijd! De wind is buiten wat aangetrokken en het zand stuift om je heen. In de tent ligt een matras. Daar plof ik lekker op neer en hoor hoe de wind om en op het dak van de tent heen waait. Het kan hier 's nachts behoorlijk afkoelen tot wel 8 graden. Dus ik ben benieuwd.
Tot morgen weer!
Jaja vertelt dat de betekenis van het Arabische woord Sahara, woestijn is. En dat de Sahara alleen maar groeit door de klimaatverandering. Heel vroeger was het meer een savanne.
In Arfoud maken we een stop bij een fabriekje dat marmeren blokken uit de Sahara haalt. Niet zomaar een blok steen, er zitten fossielen in van wel 450 miljoen jaar oud. In die tijd was er geen woestijn, maar was het zee. In de blokken die er liggen zien we fossielen afgebeeld van een kwal, inktvis en slakken. Je kunt je bijna niet voorstellen dat dit soort archeologische vonsten nog gewoon hier in de Sahara verborgen liggen.
Als we de bus weer op zoeken, zitten er allemaal mannen, vrouwen en kinderen aan de kant van de weg. De mannen zitten apart bij elkaar in een groepje en zijn geheel gekleed in een witte jurk en een witte tulband op hun hoofd. De vrouwen zijn zwart gekleed en de kinderen zitten bij hen. Waarschijnlijk wachten ze op openbaar vervoer dat hen meeneemt.
De koffiestop is in het centrum van Arfoud. We zitten aan de straatkant en zien mensen voorbij komen. Een vrouw geheel zwart gekleed met een kindje in doeken gewikkeld op haar rug. Dan komt er een groepje demonstranten de straat in gelopen. Ze roepen allerlei teksten waarvan ik niets begrijp. We rijden verder richting de Sahara. Het landschap wordt kaler met hier en daar een verdord bosje groen. We komen de Sahara binnen! De bergen op de voorgrond hebben zand liggen aan de onderkant. De bovenkant van de bergen zijn rotsig en kaal. Het berglandschap hebben we nu ook achter ons gelaten. Nu rijden we door de kale stenige vlakte. Het landschap oogt vreemd omdat er weinig te zien is in de wijde omgeving. Af en toe in de verte zien we een kleine nederzetting. En je gelooft het misschien niet, maar in the middle of knowhere is er zelfs een "electriciteitscentrale" van zonnepanelen gebouwd. We verlaten de verharde weg en rijden in een traag tempo op zanderige stenige ondergrond door de woestijn naar onze lunchplek. Hier droppen we dan onze tassen. In de verte zien we de duinen en heuvels bedekt met geel zand. Aan de linkerzijde staan dromedarissen te "grazen" in het zand. We komen aan in een "auberge" en worden getrakteerd op een traditionele berber lunch. Als we door de ramen naar buiten kijken zien we alleen maar zandduinen. We verblijven hier 3,5 uur tot 16.00u. Om zo het heetste moment van de dag te ontlopen. Mooie gelegenheid om een potje "pesten" te spelen om de tijd door te komen met paar mensen. Om 16u komen de kamelen naar de auberge en gaan we een trektocht maken naar het tentenkamp voor de overnachting.
Het is 16.30u de kamelen zijn gearriveerd en liggen netjes op een rijtje te wachten. We hebben allemaal onze hoofddoek om laten knopen op de traditionele manier en genoeg water bij voor de tocht. De kamelen lagen achter elkaar in een rij op de grond. Eén voor één mochten we op de kameel plaatsnemen op een dekentje tussen de bulten. Eerst gingen zijn voorpoten omhoog en daarna zijn achterpoten. Daar ging de karavaan dan met de kameel die het eten en drinken bij had voorop!
In een lange rij hobbelen we in een rustig tempo door de woeste ondergrond. Al snel lopen "we" over het hete zand van de Sahara. De omgeving is werkelijk overweldigend! Het mooie gele zand reikt tot in de verte, zover je kan kijken! Je ziet precies hoe de wind zijn baan heeft gesneden in het zand op de heuvels. Het levert mooie gebaande lijnen op. De kameel hobbelt af en toe beetje het zand in zodat je je even goed moet vasthouden. Het beste is om je kont naar achter te zetten en rustig mee te deinen in het tempo van de kameel. Na ongeveer 1,5 uur gelopen te hebben, komt het tentenkamp in een dal in de verte in zicht. We komen aan en de helpers die met ons mee zijn, begeleiden ons van de kameel af. Te midden van alle tenten staat een lange tafel. Hier zullen we straks thee krijgen en vanavond ook het diner nuttigen. Met 3 of 4 kunnen we in de tenten slapen. We verdelen ons over de tenten. Waarbij sommige van ons in de openlucht onder de sterrenhemel willen slapen.
Het is 17.30u en de zon zal niet veel later ondergaan. Vanaf de top van de duin, zandheuvel, heb je een geweldig overzicht over de sahara. En dat was niet gelogen!. Alleen de klim er naar toe heb ik klein beetje onderschat. Het lijkt een "klein stukje" klimmen, maar o zo zwaar! Na de nodige rustmomenten kom ik aan de top van de zandduin en zie ik ver onder mij het tentenkamp en hoe ver ik ook kan kijken alleen maar gele zand bergen. Zo adembenemend mooi! Als ik van te voren had geweten dat het zo mooi zou zijn, dan had het zeker in mijn bucket list top 10 gestaan. De zonsondergang kwam helaas beetje minder uit, maar het uitzicht was er niet minder om. Op de top van de duin kun je ook hele leuke grappige foto's maken. Ik zette een flesje voor mij en ging zelf 4 meter achter het flesje staan en vroeg of iemand een foto van mij wilde maken. Maar zo dat het lijkt alsof ik op het flesje met een been stond. Zo grappig om dat zo te zien.
Hoe vermoeiend de tocht naar boven was, hoe rap was loop naar beneden. Net voor ik de duin wilde aflopen, kwam de Marokkaanse familie, papa, mama en hun dochtertje en 2 vrienden van hen naar boven en gingen op de top van de duin zitten. Het was inmiddels schemer geworden.
Het was die familie ook waarvan we toe we aankwamen 2 handgemaakte kameeltjes gekocht hadden als versiersel voor de kerstboom thuis. We vroegen aan het meisje of zij de keus wilde maken voor ons. Ze koos twee mooi hand gemaakte kameeltjes uit die haar moeder gemaakt had.
Het werd nu snel donker en ik liep de berg af om beneden te samen met de andere reisgenoten een kopje Marokkaanse thee te drinken. Daarna moesten we even tijdje wachten tot het eten bereid was. Tegen 22u was het bedtijd. Morgen voor zonsopgang gaan we per kameel weer naar de plek waar onze tassen opgeslagen staan. Hier zullen we dan ontbijten.
Vòòr het slapen gaan werden we getrakteerd op een muziekoptreden. 3 mannen gingen op een soort trommeltje voor ons met hun hand een melodie slaan. Ik kon het niet nalaten om het ook te proberen en pakte een teommeltje dat big over was en ging naast hen zitten om in de maat mee te slaan. Leuk om te doen! Hierna was het echt bedtijd! De wind is buiten wat aangetrokken en het zand stuift om je heen. In de tent ligt een matras. Daar plof ik lekker op neer en hoor hoe de wind om en op het dak van de tent heen waait. Het kan hier 's nachts behoorlijk afkoelen tot wel 8 graden. Dus ik ben benieuwd.
Tot morgen weer!
