Dag 8: 16-09-2015 Vele Stupa's in Kukka!
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
16 September 2015 | Myanmar, Inle
Na het ontbijt vertrokken we in een klein busje met z'n zevenen naar Kakku om daar 2478 pagodes te bewonderen! Voordat we daar aankomen, bezoeken we eerst nog een lokale markt. Op deze markt is geen toerist te vinden. Alleen een verdwaalde toerist zoals wij kom je hier tegen. Nonnen lopen met een mandje door de overdekte markt en mensen stoppen af en toe iets in haar mandje om te offeren. In de kraampjes worden diverse waren aangeboden. Zoals zelf gemaakte caramels of gepekelde vis op grote schalen op de grond.
We vervolgen de route weer een berg op. Links kijken we het groene dal in. Voor ons rijdt een afgeladen volle vrachtwagen met spullen. Bij ons zou zo'n vrachtwagen al lang van de weg gehaald zijn. Maar hier zijn de regels (als die er al zijn) een stuk soepeler. Het wegdek wordt steeds slechter. Vooral achterin in het kleine busje is dat goed te voelen.
Na een uurtje rijden komen we in de stad Taun Shi. De naam betekent "top van de berg". Het is een grote stad met 400.000 inwoners. Hier halen we onze lokale gids "So" op. Hij is pas 17 jaar. Om zijn hoofd draagt hij een handdoek opgerold. Dit dient als decoratie van zijn volk. Zowel de mannen als de vrouwen dragen een handdoek als decoratie. Ieder op zijn eigen manier geknoopt.
We verlaten de drukke stad en passeren mais- en knoflookvelden. Op het land en aan de kant van de weg lopen buffels. Voor 1000 dollar kan men een buffel kopen als hulp om het land te bewerken. We maken een stop om een volgend dorpje te bezoeken. In een van de huizen zijn vrouwen bezig om sigaren te maken. Het valt op dat deze streek een relatief "rijk" landbouwgebied is. Dat zien we aan de soort huizen die er staan. Het zijn soms stenen huisjes met hout in plaats van alleen plaggenhutten. Verder op rijdend zien we mensen op het land rijst ontdoen van het vliesje. De hele familie helpt mee om de oogst te verwerken. Wij mochten dichtbij een kijkje komen nemen. Vrouwen zijn grote rieten manden met hun handen aan het volscheppen en via het 'doorgeefsyteem' aan elkaar door aan het geven totdat de mand een man bereikt die op een lange paal staat. De man gooit de mand van 2 meter hoogte leeg op de grond. Ondertussen staan enkele vrouwen met rieten waaiers te waaien om datgene dat geen rijst is eruit te laten waaien. Wat overblijft is de rijstkorrel op de grond. Het afval ligt naast de hoop rijst op een zeil. Heel mooi om te zien hoe ze dat hier doen! Ik had even voor de show een mandje rijst meegevuld en doorgegeven. Paar meter achter de "rijst strooiers" waren vrouwen bezig om gedroogde rijstplanten aan elkaar te binden.
We vervolgen de weg weer. Een traktor volgeladen met lange bamboe palen passeert ons. Verderop zien we hoe Dragon fruit groeit aan een boom. Uiteindelijk komen we bij het lunchadres aan in Kakku. Vanuit het restaurant hebben we recht voor ons een prachtig uitzicht op de 2478 stupa's, tempels en kloostertjes. Na de lunch zijn we door dit gebied heen gelopen. Schitterend is het al die bouwwerkjes die daar zo vredig bij staan.
Sommige tempels hebben een paraplu op de top en andere een draak zo lijkt het. Die met de paraplu is van het chanvolk. Boven op al die torentjes hangen ook kleine belletjes. Je hoort de belletjes rinkelen zodra er wat wind is. Dat geeft een heerlijk rustgevend gevoel. Aan het eind van dit complex staat een tempel met gouden torentjes.
Su vertelt nog dat de stupa's allemaal dateren vanaf de 9e eeuw nc. Sommige worden gerestaureerd met giften van naburige landen. Verderop ligt een watertje met vissen erin. Wanneer je in het water kijkt dan zie je een schitterende weerspiegeling van het complex. Tal van torentjes prijken in de lucht en de weerspiegeling is mooi in het water te zien.
De bus vervolgt weer de route op weg naar een ander dorpje. We zien vrouwen onderweg op het land de grond omploegen. In het volgende dorpje komen we langs een houten huis. Moeder en dochter zijn bezig om hout te sprokkelen. Su zegt dat het geen probleem is om een kijkje te nemen bij dit huisje en hij loopt door het hekje heen en wij volgen hem. We lopen de achtertuin in en daar lig een baby te slapen in een box. Vol trots laat moeder haar baby aan ons zien. We mogen ook zelfs een kijkje nemen in hun mooie houten huis. Hierna lopen we het dorpje weer uit. Aan het eind van het dorp staat een schooltje waar kinderen massaal uit het raam komen hangen en naar ons zwaaien. Zo leuk om te zien!
Hierna rijden we door om onze laatste stop te bereiken. We brengen een bezoek aan een wijngaard. En we krijgen er een rondleiding en uitleg hoe de wijn verbouwd wordt. Deze wijngaard exporteert hun wijnen niet naar Europa. De rode, witte en rose wijnen worden alleen binnen Myanmar verkocht. Daarna lopen we nog even richting de wijnranken om een foto te maken en dan is het tijd om vier wijnen te gaan proeven!
Na deze ervaring is het tijd om terug te keren naar het hotel en om een hapje te gaan eten. Iets vroeger dan normaal hebben we tegenover ons hotel lekker gegeten.
Vanavond vroeg naar bed! Want morgen staat onze tweedaagse trektocht op het programma!
We vervolgen de route weer een berg op. Links kijken we het groene dal in. Voor ons rijdt een afgeladen volle vrachtwagen met spullen. Bij ons zou zo'n vrachtwagen al lang van de weg gehaald zijn. Maar hier zijn de regels (als die er al zijn) een stuk soepeler. Het wegdek wordt steeds slechter. Vooral achterin in het kleine busje is dat goed te voelen.
Na een uurtje rijden komen we in de stad Taun Shi. De naam betekent "top van de berg". Het is een grote stad met 400.000 inwoners. Hier halen we onze lokale gids "So" op. Hij is pas 17 jaar. Om zijn hoofd draagt hij een handdoek opgerold. Dit dient als decoratie van zijn volk. Zowel de mannen als de vrouwen dragen een handdoek als decoratie. Ieder op zijn eigen manier geknoopt.
We verlaten de drukke stad en passeren mais- en knoflookvelden. Op het land en aan de kant van de weg lopen buffels. Voor 1000 dollar kan men een buffel kopen als hulp om het land te bewerken. We maken een stop om een volgend dorpje te bezoeken. In een van de huizen zijn vrouwen bezig om sigaren te maken. Het valt op dat deze streek een relatief "rijk" landbouwgebied is. Dat zien we aan de soort huizen die er staan. Het zijn soms stenen huisjes met hout in plaats van alleen plaggenhutten. Verder op rijdend zien we mensen op het land rijst ontdoen van het vliesje. De hele familie helpt mee om de oogst te verwerken. Wij mochten dichtbij een kijkje komen nemen. Vrouwen zijn grote rieten manden met hun handen aan het volscheppen en via het 'doorgeefsyteem' aan elkaar door aan het geven totdat de mand een man bereikt die op een lange paal staat. De man gooit de mand van 2 meter hoogte leeg op de grond. Ondertussen staan enkele vrouwen met rieten waaiers te waaien om datgene dat geen rijst is eruit te laten waaien. Wat overblijft is de rijstkorrel op de grond. Het afval ligt naast de hoop rijst op een zeil. Heel mooi om te zien hoe ze dat hier doen! Ik had even voor de show een mandje rijst meegevuld en doorgegeven. Paar meter achter de "rijst strooiers" waren vrouwen bezig om gedroogde rijstplanten aan elkaar te binden.
We vervolgen de weg weer. Een traktor volgeladen met lange bamboe palen passeert ons. Verderop zien we hoe Dragon fruit groeit aan een boom. Uiteindelijk komen we bij het lunchadres aan in Kakku. Vanuit het restaurant hebben we recht voor ons een prachtig uitzicht op de 2478 stupa's, tempels en kloostertjes. Na de lunch zijn we door dit gebied heen gelopen. Schitterend is het al die bouwwerkjes die daar zo vredig bij staan.
Sommige tempels hebben een paraplu op de top en andere een draak zo lijkt het. Die met de paraplu is van het chanvolk. Boven op al die torentjes hangen ook kleine belletjes. Je hoort de belletjes rinkelen zodra er wat wind is. Dat geeft een heerlijk rustgevend gevoel. Aan het eind van dit complex staat een tempel met gouden torentjes.
Su vertelt nog dat de stupa's allemaal dateren vanaf de 9e eeuw nc. Sommige worden gerestaureerd met giften van naburige landen. Verderop ligt een watertje met vissen erin. Wanneer je in het water kijkt dan zie je een schitterende weerspiegeling van het complex. Tal van torentjes prijken in de lucht en de weerspiegeling is mooi in het water te zien.
De bus vervolgt weer de route op weg naar een ander dorpje. We zien vrouwen onderweg op het land de grond omploegen. In het volgende dorpje komen we langs een houten huis. Moeder en dochter zijn bezig om hout te sprokkelen. Su zegt dat het geen probleem is om een kijkje te nemen bij dit huisje en hij loopt door het hekje heen en wij volgen hem. We lopen de achtertuin in en daar lig een baby te slapen in een box. Vol trots laat moeder haar baby aan ons zien. We mogen ook zelfs een kijkje nemen in hun mooie houten huis. Hierna lopen we het dorpje weer uit. Aan het eind van het dorp staat een schooltje waar kinderen massaal uit het raam komen hangen en naar ons zwaaien. Zo leuk om te zien!
Hierna rijden we door om onze laatste stop te bereiken. We brengen een bezoek aan een wijngaard. En we krijgen er een rondleiding en uitleg hoe de wijn verbouwd wordt. Deze wijngaard exporteert hun wijnen niet naar Europa. De rode, witte en rose wijnen worden alleen binnen Myanmar verkocht. Daarna lopen we nog even richting de wijnranken om een foto te maken en dan is het tijd om vier wijnen te gaan proeven!
Na deze ervaring is het tijd om terug te keren naar het hotel en om een hapje te gaan eten. Iets vroeger dan normaal hebben we tegenover ons hotel lekker gegeten.
Vanavond vroeg naar bed! Want morgen staat onze tweedaagse trektocht op het programma!
