Dag 22: 01-11-2014 Elephants Nature Park
Door: Niels Peters
Blijf op de hoogte en volg Niels
01 November 2014 | Thailand, Chiang Mai
Vandaag had ik zo’n mooi verslag gemaakt van deze dag, ware het niet dat mijn telefoon het begaf en er niets anders op zat dan de telefoon helemaal te resetten. Dat betekent dat ik het verslag nu uit mijn hoofd ga beschrijven en hierdoor vele interessante details mij waarschijnlijk niet meer zo snel kan herinneren. Maar goed ik ga mijn best doen om de dag van vandaag zo goed mogelijk te beschrijven.
Met z’n zessen gingen we vandaag een bezoek brengen aan het Elephants Nature Park. Onderweg werden er nog enkele mensen opgepikt. Samen met 2 Belgen, 2 Duitsers en 2 Zwitsers vertrokken we naar het olifanten natuurpark. Wat dit reservaat zo interessant maakt, is dat hier verwaarloosde en gewonde olifanten opgevangen worden en een nieuw leven krijgen. We zullen hier beslist niet op een olifant een tochtje maken. Zeker niet als je weet wat de olifanten allemaal moeten doorstaan alvorens ze zo tam zijn. Als je dat weet dan besef je pas goed wat een dierenleed die dieren wordt aangedaan.
In de bus wordt ons een filmpje getoond met de veiligheidsvoorschriften waar we ons aan moeten houden als we het park straks binnen gaan. Daarna laat het filmpje een impressie zien van het leven van de olifant in Thailand.
We hebben de stad verlaten en rijden na een uurtje een weg in die bergopwaarts een beetje gaat. Uiteindelijk komen we aan bij het Olifanten opvang kamp. Langs de weg lopen. olifanten vrij in de groene grasvlakten. En er tussen door lopen ook honden. Want ook die worden hier opgevangen en een beter leven gegeven. Als je wilt kun je zelfs het leven van een olifant of hond adopteren door jaarlijks een donatie te doen.
We mogen al meteen de olifanten voeren. Trossen banaantjes en halve watermeloenen liggen al klaar in manden om aan de olifanten te geven. Ik leg het fruit plat op mijn handen en de slurf van de olifant komt richting mijn hand en pakt heel voorzichtig het uit mijn hand en krult het richting zijn mond. Geweldig om te zien! We gaan het park nu in. Duidelijk krijgen we enkele belangrijke voorschriften mee. Houd afstand, ga niet pal voor een olifant staan en ook niet achter hem. Dan heb je het risico dat je weggetrapt wordt. Veel olifanten die hier opgevangen zijn, die zijn blind aan een of twee ogen. Vaak door mishandeling of een infectie. Zij hebben er dus geen erg in als je bij hen in de buurt bent. Er gaat natuurlijk ook een gids met ons mee. Over elke olifant die er leeft vertelt hij wat er mee gebeurd is en waarom het dier hier nu opgevangen wordt.
Er loopt een olifant rond met een gebroken heup. Zij heeft haar heup gebroken omdat haar baby bij haar werd weggenomen door de eigenaar. Ze is toen heel kwaad geworden en hierdoor ten val gekomen en haar heup gebroken. Nu is ze in veilige handen. Bijna alle olifanten die hier verblijven hebben een verschrikkelijke voorgeschiedenis meegemaakt. Sommige hebben in circussen opgetreden en zijn blind geworden door de spotlights. Andere hebben behoorlijk geleden als ‘werkpaard’. En weer anderen zijn ingezet voor het toerisme.
In Bangkok lopen er zelfs olifanten op straat speciaal kunstjes te doen voor toeristen. Dit is big business, maar de olifant hoort natuurlijk niet thuis in een mega drukke stad waar scooters langs de weg voorbij razen.
We krijgen een film te zien van de mishandeling die tot op heden nog steeds zo plaats vinden. Het filmpje is werkelijk verschrikkelijk. Olifanten worden vanuit Thaise traditie getraind om als ‘werkpaard’ te dienen of in te zetten voor de toerist te vermaken. Dit “trainen” is gewoonweg een marteling. Het dier wordt met touwen en kettingen voortgetrokken en geduwd in een houten constructie. Hier blijft hij 2 a 3 dagen in staan. Met stokken met een scherpe punt aan het uiteinde worden de olifanten al bloedend geprikt door de huid. Zodat het dier maar doet wat de mensen willen. Zelfs kinderen doen aan dit ritueel mee. De olifant kan nergens heen en zich op geen enkele wijze verweren hiertegen.
Het symbool van Thailand is een olifant, maar ik kan niet begrijpen dat dat symbool nog steeds gebruikt kan worden als je ziet wat ze met die dieren doen. Het kan dan wel een traditie zijn, maar het gaat veel te ver. In onze ogen gewoon regelrechte mishandeling.
Uiteindelijk zal de olifant zich over moeten geven aan de training en moet hij die dingen leren die van hem verwacht worden. Zo wordt de olifant uiteindelijk ingezet om de toerist te vermaken. Of je nu naar een circus gaat, of een ritje op zijn rug maakt. Alle die olifanten hebben dit moeten doorstaan. Het heeft hen voor hun leven getekend!
Het park dat wij bezoeken zet zich juist in voor een beter leven van de dieren. In omliggende omgeving liggen veel ‘foute’ bedrijven waar de olifanten op de manier die hier getoond is, worden ingezet voor de toerist. Wij willen echt niet op een olifant een ritje maken. Het is ethisch onverantwoord.
Het enige dat ik minder aan het park vind is dat de olifanten hier echt een foto object zijn. Ik had gedacht dat we ze meer met rust zouden laten. Dat neemt niet weg dat hier wel goed voor hen gezorgd wordt. Je kunt hier zelf ook als vrijwilliger een weekje meelopen.
Stukje verder in de rivier mogen we olifanten wassen door emmers met water over hun heen te gooien. We lopen weer stukje terug en zien een kudde olifanten tezamen met een baby olifantje de rivier oversteken. Echt mooi om te zien. De rivier is niet echt diep. Ze kunnen gewoon naar de overzijde door het water de overkant bereiken.
We hebben weer genoeg indrukken vandaag hier opgedaan en gaan weer terug naar Chiang Mai. Rond 17 uur komen we weer in het hotel aan. ’s Avonds hebben we een hapje gegeten in de stad en in het hotel nog gezellig wat gedronken en een spelletje skibo gespeeld.
Morgen kunnen we uitslapen. Om 11u gaan we met de groep naar de Doi se Tep tempel. Ik ga met de scooter (achterop) erheen.
Met z’n zessen gingen we vandaag een bezoek brengen aan het Elephants Nature Park. Onderweg werden er nog enkele mensen opgepikt. Samen met 2 Belgen, 2 Duitsers en 2 Zwitsers vertrokken we naar het olifanten natuurpark. Wat dit reservaat zo interessant maakt, is dat hier verwaarloosde en gewonde olifanten opgevangen worden en een nieuw leven krijgen. We zullen hier beslist niet op een olifant een tochtje maken. Zeker niet als je weet wat de olifanten allemaal moeten doorstaan alvorens ze zo tam zijn. Als je dat weet dan besef je pas goed wat een dierenleed die dieren wordt aangedaan.
In de bus wordt ons een filmpje getoond met de veiligheidsvoorschriften waar we ons aan moeten houden als we het park straks binnen gaan. Daarna laat het filmpje een impressie zien van het leven van de olifant in Thailand.
We hebben de stad verlaten en rijden na een uurtje een weg in die bergopwaarts een beetje gaat. Uiteindelijk komen we aan bij het Olifanten opvang kamp. Langs de weg lopen. olifanten vrij in de groene grasvlakten. En er tussen door lopen ook honden. Want ook die worden hier opgevangen en een beter leven gegeven. Als je wilt kun je zelfs het leven van een olifant of hond adopteren door jaarlijks een donatie te doen.
We mogen al meteen de olifanten voeren. Trossen banaantjes en halve watermeloenen liggen al klaar in manden om aan de olifanten te geven. Ik leg het fruit plat op mijn handen en de slurf van de olifant komt richting mijn hand en pakt heel voorzichtig het uit mijn hand en krult het richting zijn mond. Geweldig om te zien! We gaan het park nu in. Duidelijk krijgen we enkele belangrijke voorschriften mee. Houd afstand, ga niet pal voor een olifant staan en ook niet achter hem. Dan heb je het risico dat je weggetrapt wordt. Veel olifanten die hier opgevangen zijn, die zijn blind aan een of twee ogen. Vaak door mishandeling of een infectie. Zij hebben er dus geen erg in als je bij hen in de buurt bent. Er gaat natuurlijk ook een gids met ons mee. Over elke olifant die er leeft vertelt hij wat er mee gebeurd is en waarom het dier hier nu opgevangen wordt.
Er loopt een olifant rond met een gebroken heup. Zij heeft haar heup gebroken omdat haar baby bij haar werd weggenomen door de eigenaar. Ze is toen heel kwaad geworden en hierdoor ten val gekomen en haar heup gebroken. Nu is ze in veilige handen. Bijna alle olifanten die hier verblijven hebben een verschrikkelijke voorgeschiedenis meegemaakt. Sommige hebben in circussen opgetreden en zijn blind geworden door de spotlights. Andere hebben behoorlijk geleden als ‘werkpaard’. En weer anderen zijn ingezet voor het toerisme.
In Bangkok lopen er zelfs olifanten op straat speciaal kunstjes te doen voor toeristen. Dit is big business, maar de olifant hoort natuurlijk niet thuis in een mega drukke stad waar scooters langs de weg voorbij razen.
We krijgen een film te zien van de mishandeling die tot op heden nog steeds zo plaats vinden. Het filmpje is werkelijk verschrikkelijk. Olifanten worden vanuit Thaise traditie getraind om als ‘werkpaard’ te dienen of in te zetten voor de toerist te vermaken. Dit “trainen” is gewoonweg een marteling. Het dier wordt met touwen en kettingen voortgetrokken en geduwd in een houten constructie. Hier blijft hij 2 a 3 dagen in staan. Met stokken met een scherpe punt aan het uiteinde worden de olifanten al bloedend geprikt door de huid. Zodat het dier maar doet wat de mensen willen. Zelfs kinderen doen aan dit ritueel mee. De olifant kan nergens heen en zich op geen enkele wijze verweren hiertegen.
Het symbool van Thailand is een olifant, maar ik kan niet begrijpen dat dat symbool nog steeds gebruikt kan worden als je ziet wat ze met die dieren doen. Het kan dan wel een traditie zijn, maar het gaat veel te ver. In onze ogen gewoon regelrechte mishandeling.
Uiteindelijk zal de olifant zich over moeten geven aan de training en moet hij die dingen leren die van hem verwacht worden. Zo wordt de olifant uiteindelijk ingezet om de toerist te vermaken. Of je nu naar een circus gaat, of een ritje op zijn rug maakt. Alle die olifanten hebben dit moeten doorstaan. Het heeft hen voor hun leven getekend!
Het park dat wij bezoeken zet zich juist in voor een beter leven van de dieren. In omliggende omgeving liggen veel ‘foute’ bedrijven waar de olifanten op de manier die hier getoond is, worden ingezet voor de toerist. Wij willen echt niet op een olifant een ritje maken. Het is ethisch onverantwoord.
Het enige dat ik minder aan het park vind is dat de olifanten hier echt een foto object zijn. Ik had gedacht dat we ze meer met rust zouden laten. Dat neemt niet weg dat hier wel goed voor hen gezorgd wordt. Je kunt hier zelf ook als vrijwilliger een weekje meelopen.
Stukje verder in de rivier mogen we olifanten wassen door emmers met water over hun heen te gooien. We lopen weer stukje terug en zien een kudde olifanten tezamen met een baby olifantje de rivier oversteken. Echt mooi om te zien. De rivier is niet echt diep. Ze kunnen gewoon naar de overzijde door het water de overkant bereiken.
We hebben weer genoeg indrukken vandaag hier opgedaan en gaan weer terug naar Chiang Mai. Rond 17 uur komen we weer in het hotel aan. ’s Avonds hebben we een hapje gegeten in de stad en in het hotel nog gezellig wat gedronken en een spelletje skibo gespeeld.
Morgen kunnen we uitslapen. Om 11u gaan we met de groep naar de Doi se Tep tempel. Ik ga met de scooter (achterop) erheen.
